Boek A
De Maconnieke Encyclopedie zoekt
Een ogenblik !
.
Inhoud:
Anderson
Andreas .-.
androgyn
ANGELS IN MASONIC RITUAL
Angelucci, Orfeo
Anghiera, Pietro Martire d'
Aniham
anjer, anjelier
Anker
anker-I
Ankh
Anson Jay
antichrist
Anderson.Mackey.
,
Jacob, Magister artium, Dr.in de Godgeleerdheid en predikant van de Schotsch Prebyteriaanse (Anglocaanse) kerk te Londen, een geboren Schot, overleden in het jaar 1746 ( 61 jaar). Als lid van een L.°.nam hij deel aan de oprichting van de eerste Gr.°. L.°. te Londen en ontving de 2e Sept. 1721 de opdracht uit de bestaande oude constitutiën van de Bouwhutten de geschiedenis en de gebruiken van de broedersch.°.op te sporen en een wet voor onderwijs en administratie te vervaardigen. Daarop werden door de Gr.°. L.°. 14 geleerde BBr.°. gekozen die de arb.°. van Br.°. Anderson moesten onderzoeken. De 25 Maart 1722 brachten die, behoudens eenige opmerkingen, een gunstig rapport uit over de arbeid van A., waarop de Gr.°. L.°. besloot het werk in druk te geven.
Ze is het later zo beroemd geworden "Constitutie-boek"(The Contstitutions of the freemasons). A.- verklaart in de eerste uitgave, dat hij de z.g. Yorkse Constitutie, die Prins Edwin in 926 aan de Bouwcorporatiën gaf, tot grondslag van zijn werk genomen heeft. - (Zie verder constitutie-boek).
Andreas .-.
LENNHOFF
ANDREAS-GESELLE
ANDREASGRADE,
ANDREASKREUZ
ANDREAS-LEHRLING
ANDREASLOGE,
ANDREAS-MEISTER,
ANDREASORDEN, SCHOTTISCHER,
ANDREASRITTER,
ANDREASTAG,
ANDREAS-VERTRAUTE,
De H.Andreas, volgens de overl. een van de disciplen van Jezus, was de Schutspatroon van Schotland. men verhaalt dat de proconsul Aegeas in Achaja hem te Patras op een crux deccussata (X) liet ter dood brengen.
~Andreas-Graad, de oudste Gr.°., waarbij later andere gevoegd zijn (z.Schotse Vrijmij.°.).
~Andreas-leerling en Andreas-gezel, de 4e Gr.°. van het Zweedse syst.
~Andreas-meester, de 5e Gr.°. van het Zw. syst.
~Andreas-vertrouwde (Fréres favoris de St.Andr,), ook Ridder van de purperen band, de 9de Gr.°. van dit Syst.
~Andreasridder, z. Distelorde en Robert I van Schotland. -
~Andreas-dag is 30 November, als geboortedag van de heiligen A. -
Op die dag vieren de Schotse LL.°. haar bondsfeest en worden de nieuwe beambten gekozen. Tot in het jaar 1756 vierden de Schotse VV.°.MM.°. 24 Juni als `t feest van St.Jan.
~Andreas Ll. .. De 4 van het Zweedse systeem. Dit staat gelijk met de Elu secret (geheim uitverkoren) van het Clermondse Kapittel
androgyn
, (Grieks, verwijfde man), een tweeslachtig wezen, vaak hermafrodiet genoemd, waaronder echter veeleer een interseks-wezen dient te worden verstaan. De beide uitdrukkingen worden in oudere werken over de symbolenleer meestal als synoniem gebezigd. Terwijl men tegenwoordig in dit verband aan geslachtelijk ongedetermineerde `tussenwezens' denkt, stelde men zich in de oude culturen veeleer een figuur voor die het mannelijke en vrouwelijke beide in zich had, zoals Zeus als Algod in de orfische hymne: `Zeus is mannelijk, Zeus is een onsterfelijke vrouw. ' Dikwijls wordt in oude mythen als begin van de wereldschepping een oerwezen voorgesteld, dat pas later in zijn twee complementaire helften gescheiden werd. Ook Adam zou, volgens joodse sagen, eerst androgyn zijn geweest, voordat Eva uit hem afgezonderd en verzelfstandigd werd. In de symboliek gaat het hier om de speculatie rondom de verbonden thema's van dualiteit en heelheid, waarbij de bipolaire spanning niet altijd louter in seksuele zin werd opgevat, maar ook op andere paren van tegengestelden kan duiden. Zo belichaamt de androgyn in de beeldenwereld van de alchemie de beide oerelementen `Sulphur en Mercurius' (letterlijk zwavel en kwik, overdrachtelijk het brandende en het vluchtige), die in de oermaterie, de grondstof van het `grote werk', zuiver voorgesteld worden en na loutering tot de `Steen der Wijzen' het hoogste stadium van de ideale heelheid vertegenwoordigen.
Androgyne figuren als symbool van samengevoeging van tegenstellingen (Lat. coincidentia oppositorum) tot een goddelijk-autonome eenheid manifesteren zich in godenfiguren in Azië (Sjiva-sjakti) en de Zuidzee, deels verticaal uit mannen- en vrouwenlichamen samengesteld, deels als mannen met vrouwenborsten. In de beeldenwereld van het avondland treffen we wel goden in vrouwenkleren aan of baardige godinnen en vrouwelijke heiligen. De androgyn verbeeldt altijd de herwonnen oer-eenheid, de oorspronkelijke heelheid van het moederlijke en het vaderlijke in goddelijke volkomenheid, die alle spanningen oplost.
De 'Metamorfosen' van Ovidius verhalen van Hermafroditus, wiens lichaam onscheidbaar met dat van de bronnimf Salmacis verenigd is, waarna ieder mens die in de bron baadt, eveneens een `hermafrodiet' wordt . Zie ook: alchcmistische symbolen
ANGELS IN MASONIC RITUAL
The HIERARCHY OF THE BLESSED ANGELS is a great host of messengers, witnesses and adoring spirits congregated about the Throne of God. It is presumably only the elect in literature who are acquainted at first hand with their names, orders and offices in the mammoth epic of Heywood, published under this title in 1635. He reflected of course the CELESTIAL HIERARCHY of Dionysius the Areopagite, or rather of that fourth century grand master of theosophy who assumed the title. Emblematic Freemasonry of the eighteenth century in all its Rites and Grades knew little or nothing of either: whatever they had learned of individual angels had come to them direct from Scripture, or in so far as there was anything beyond this measure it was derived from late Kabalism. That it is a subject of considerable complexity the work of pseudo-Dionysius shews; that it has a side of wonder and beauty the lovers of Dante know. Masons under the obedience of the CRAFT DEGREES and the ROYAL ARCH may be surprised to hear that there are angels at all in Masonry: it is only over the wide-extending field of the High Grades that the flash of their wings is seen; but even then the visits are few and far between, which the proverb tells us-is after the manner of angels. If the enumeration which here follows does not exhaust the subject, it is at least representative and sufficient, for no especial interest attaches to the question, and there is no need to enlarge thereon.
(I) ADAREL, the Splendour of God, is the Angel of Fire, according to the twenty-eighth Degree of the SCOTTISH RITE, being that of KNIGHT OF THE SUN. There seems no authority for the attribution, and in late Kabalism the archangel Michael presides over that element. The speculative derivation of the word is from Splendour, and a title of Divinity.
(2) ARELIM, more correctly ARALIM, correspond to the Thrones and the Sephira BINAH on the Tree of Life in Kabalism. The name occurs in ISAIAH XXXlll,7, and is translated angeli pacis in the Vulgate or "valiant ones," according to the Authorised Version and "mighty ones" in the usual Kabalistic understanding.
(3) ARIEL is the spirit of air and in High Grade Masonry appears connected with the idea of innocence, for which there seems to be no authority. According to debased Kabalism, ARIEL reveals treasures, discovers secrets of Nature and shews desired objects in dream.
(4) AZRAEL is the angel of death, and is now a familiar name in the angelology of literature.
(5) CASMARAN is the angel of air, according to the twenty-ninth Degree of the SCOTTISH RITE, being that of KNIGHT OF ST. ANDREW. But according to late Kabalism the archangel of air is Raphael. Casmaran appears to be a nonsense word, or name without meaning.
(6) GABRIEL is Kabalistically the archangel who presides over water, but in Talmudic literature he is connected with fire and thunder.
(7) HAMALIEL is said on Masonic authority to govern the planet Venus, but the Kabalistic attributions are as follows:
.(a) h =CASSIEL;
.(b) æ! =SACHIEL;
.(c) -ZAMAEL;
.(d) =ANAEL;
.(e) =RAPHAEL;
.(f) =GABRIEL;
.(g) =MICHAEL.
(8) ISRAFEL, or ISRAFEEL is the angel of the Last Judgment according to Mohammedan angeloiogy. The immortal poem of Edgar Allan Poe says-on the authority of the KORAN that his "heart-strings are a lute " and that he has " the sweetest voice of God's creatures."
(9) MELECHIM, on which see the Apparatus of Knorr von Rosenroth: KABALAH DENUDATA, tomus primus, pp. 537, 538. They are angels of TIPHERETH on the Tree of Life.
(1O) MICHAEL is the Great High Priest who-according to the ZOBAR-offers up the spirits of the Just on the Supernal Altar as a sacrifice to the Holy One, and they remain in the joy of Paradise. In later Kabalism he is the angel of the Sephira HOD on the Tree of Life, and-as we have seen-he connects with the Sun, which, however, is referred also to Raphael, there being little uniforrnity in attributions of this kind.
(11) RUCHIEL is an angel who rules over air and winds in the mind of High Grade Masonry, but the real attribution to the elements are these:
Air=Raphael;
Fire-Michael;
Water=Gabriel; and
Earth=Auriel, otherwise Uriel.
These are ex hypothesi archangels, and the angels of the four elements are:
.Air-Chasson;
.Fire=Arel;
.Water=Phorlakh; and
.Earth Taliahad.
The rulers of the elements are:
.Air=Ariel;
.Fire=Seraph;
.Water=Tharsis;
.Earth=Kerub.
All this is late and debased Kabalism of the CLAVICLE and GRIMOIRE order.
(12) TALJAHAD is another angel of water, on the authority-at its value-of the Grade of KNIGHT OF ST. ANDREW.
(13) TSAPHIEL is an angel attributed to the Moon, but we have seen that there is another in command.
(14) URIEL, otherwase Auriel is the angel of fire according to certain Hermetic Degrees, but kabalistically we have seen that he is an archangel who governs earth.
(15) ZADKIEL is better known in popular astrology than in Masonic or other angelology, but he is referred to Jupiter in one of the lists, while
(16) ZARIEL-according to yet another attribution governs the Sun.
Angelucci, Orfeo. Amerikaanse *contuctee. Angelucci beweerde in zijn boek The secret of the saucers (1955) dat hij regelmatig in contact stond met de 'ruimtebroeders'
. Aanvankelijk ontmoette hij ze in hun vliegende schotels (*UFO), maar later ook steeds vaker gewoon op straat. Angelucci's verhalen hadden een sterk religieuze inslag. Zo ontmoette hij ook 'ruimtebroeder' Jezus en ontdekte hij uiteindelijk dat hij zélf ook een ruimtebroeder was.
Bron Jacobs, D., The UFO contropersy in America. Bloomington, 1975.
Anghiera, Pietro Martire d' (1457-1526) Italiaans geleerde, verbonden aan het hof van Ferdinand " (regeerperiode 1474-1504). d'Anghiera was de eerste die systematisch onderzoek verrichtte naar de talen en gewoonten van de Amerikaanse *Indianen. Hij ondervroeg ontdekkingsreizigers - waaronder Columbus - en drong er bij hen op aan uitgebreide aantekeningen te maken van wat ze op hun reizen allemaal zagen (onder meer een spel met curieuze elastische ballen). Zoals veel tijdgenoten was ook hij gegrepen door het vraagstuk waar de bewoners van deze, van het oostelijk halfrond afgezonderde wereld vandaan konden zijn gekomen. Hij verwierp het *polygenisme (dat stelde dat God de blanken apart van de andere rassen had geschapen) en suggereerde als eerste dat de Indianen wellicht afstamden van de in het grijze verleden verdwenen *Tien Verloren Stammen van het joodse volk.
Bron Waal Malefijt, A. de, Images of man. New York,
Aniham (sterkte van het volk) In hogere Graden gebruikt, Hebr, woord.
anjer, anjelier
(Dianthus), een plant waarvan zo'n 300 soorten bekend zijn, ook wel `nagel- bloem' genoemd, en daarom ook symbool van het lijden van Christus (- spijker). De karmijnrode steenanjer wordt vaak afgebeeld bij de madonna met kind. Als liefdespand wordt de bloem op verlovingsscenes uit de Renaissance afgebeeld. In de nieuwere tijd werd de rode anjer het symbool van de royalisten in Frankrijk, later ook dat van sociaaldemocratische bewegingen. Op Turkse en Kaukasische tepijten figureert de anjer als gelukssymbool. Zie ook: bloemen
anker
LENNHOFF
ANCHOR AND ARK.
ANCHOR, KNIGHT OF THE.
ANCHOR, ORDER OF KNIGHTS AND LADIES OF THE
ANKER, PEDER,
(De orde van het) Deze orde was gelijk aan de orde La Felicitè (1745) met uitzondering van de herkenningswoorden.
Zie verder Felicitè
anker ,
een werktuig dat al in de Oudheid rond de Middellandse Zee betekenis had als symbool van de zeegoden. Een anker beloofde houvast en veiligheid en werd daarom tot symbool van hoop en vertrouwen. In voorchristelijke graffiguren als beroepsaanduiding gebezigd (het duidde begraafplaatsen van zeelieden aan), werd het in vroegchristelijke tijd door zijn kruisvorm een verkapt symbool van de verlossing (`crux dissimulata ').
De dwarsbalk (`stok ') onder de ring voor het anker- touw wekte de indruk van een kruis, dat door de onderste delen van het anker verhuld werd. In de christelijke grafsculptuur wordt het anker vaak door eveneens zwaar symbolische vissen of dolfijnen geflankeerd.Als atribuut van heiligen Clemens van Rome, Nicolaas vanMyra - patroon van de zeevarenden -, Placidus, Johannes van Nepomuk e.a.) wordt het anker evenzeer gebezigd als in de wapenkunde, waar het vooral havensteden onderscheidt
.Zie ook: kruis; vissen
Ankh
, hengselkruis (Lat. crux ansata), is een belangrijk Oud-egyptisch symbool dat `leven' betekent. Het kan als T-vormig taukruis opgevat worden, met bovenaan een lus die als handvat dient. Het wordt daaraan door goden of - in het geval van de zonnecultus van Achnaton - door de levenschenkende stralen van de zon aan de mensen voorgehouden, maar ook wel afzonderlijk afgebeeld op beeldwerk dat het overleven van de lichamelijke dood voorstelt. In vroegchristelijk-Koptische tijd werd in Egypte het ankh- kruis als symbool van het eeuwige leven gebezigd, dat de mens door de offerdood van de Verlosser geschonken werd. Wegens zijn aan een sleutel herinnerende vorm wordt hij ookhet wel `levens-' of `Nijlsleutel' genoemd; als embleern wordt hij wel gebruikt door esoterische groeperingen.
Zie ook: kruis; sleutel
Anson Jay (1921,) Amerikaans auteur van de bestseller The Amitypille horror (1977), over een huis in Amityville (New York) dat gedurende de twee voorafgaande jaren het middelpunt zou zijn geweest van een lange reeks gruwelijke poltergeist- en * spookverschijnselen (*k1opgeest). Het boek werd in 1980 verfilmd. Achteraf bleek dat het verhaal van A tot Z uit de duim was gezogen. In 1974 was er in dat huis een meervoudige moord gepleegd, en de nieuwe bewoners meenden dat er aan zo'n 'eng' huis wel geld moest zijn te verdienen. Anson (die eerder had meegewerkt aan het script voor de griezelfilm The exorcist) gooide daar vervolgens nog een paar forse scheppen gruwelijke onzin bovenop.
antichrist
, in het hedendaagse praakgebruik een allegorisch aanduiding van een mens of een macht die vijandig tegenover de kerk en het leven staat . De personificatie van het boze als tegenstander van Christus bij de laatste strijd voor het wereldgeticht gaat al op oude dualistische voorstellingen terug (-Gog en Magog). In de Esseense sekte van Qumran bij de Dode Zee werdcn boeken geschreven over de strijd van de `Zonen van het l.icht ' tegen Belial (Hebr. Belija'al: nietswaardigheid, het boze) als aanvoerder van de machten van de duisternis. Later werden vervolgers van christenen (bijv. keizer Nero) of dwaalleraren als anti-christ aangeduid. Irenaeus van Lyon (2e eeuw n.C.) schrijft over de antichrist dat hij met groot machtsvertoon van de duivel zou komen, de goden-beelden (idolen) uit de weg zou ruimen en zichzclf als God zou laten aanbidden, waarbij tien koningen hem volmacht zouden geven, de kerk te vervolgen. Hij zou zijn zetel in de tempel van Jeruzalem vestigen en drie jaar en zes maanden heersen, tot de Heer op de wolken zou verschijnen en hem met zijn trawanten in de vuurzee zou werpen. Over zijn naam is veel gespcculeerd, in aansluiting op de '666'-profetie in de Openbaring van Johannes (- getallen); zo zijn o.a. `Euanthes, Lateinos en Teitan ' naar voren gebracht. Volgens een joodse legende zou er een antichrist, Armillus genaamd, uit de vleselijke gemeenschap van heidens booswichten met de marmeren beeldzuil van een schone maagd zijn voortgekomen. Vanaf de l3e eeuw wordt niet zelden het pausschap als instelling van de antichrist aangeduid, en wel door kerkhervormers en stichters van sekten: Cultuurhistorisch interessant is de ongedateerde, zonder plaatsaanduiding gedrukte incunabel ‘Des Entkrist leben' (ca. 148Cl) en de `Chronica' van Sebastiaan Franck ( 1536). Ook in sagen over de grote slag van de eindtijd treed de antichrist niet zelden als aanvoerder van duivelse heerscharen op .
Zie ook: duivel; idolen