Vrijmetselarij in Tilburg

Geschiedenis van de Vrijmetselarij in Tilburg

Korte geschiedenis van Loge "De Drie Verlichte Torens"

Opgericht op 25 maart 1982

Loge "De Drie Verlichte Torens" werd op 25 maart 1982 als eerste Tilburgse Loge geconsacreerd.

Voor het eerst in de Tilburgse geschiedenis was er in Tilburg een werkplaats waar vrijmetselaren hun maçonnieke arbeid konden verrichten. Het wapen van de stad Tilburg siert het loge juweel, en de kleuren van het draaglint komen overeen met de wapenkleuren van de Hertogen van Bourgondie, waardoor op deze wijze loge "De Drie Verlichte Torens" ook qua kleur en beeltenis zeer nauw verbonden is met de stad Tilburg.

Gedurende de periode dat de loge in oprichting was werd er met raad en daad broederlijke steun geboden vanuit naburige loges. Met hun initiatief en gesterkt door de hun geboden steun, begonnen zo acht broeders aan een avontuur met ongewisse afloop, want het had natuurlijk zo zijn redenen, dat er in de achtste stad van nederland tot 1982 geen vrijmetselaarsloge was gevestigd. Mogelijkerwijs kwam dat omdat het geestelijk klimaat vanouds af nogal gesloten en naar binnen gekeerd was.

Zou de jonge loge zich in dit milieu wel kunnen handhaven? Of zou het pas ontstoken vuur een strovuurtje blijken, kortstondig knetteren en weer snel gedoofd? Een haalbaarheidsstudie werd niet verricht. Echter geleid door hun innerlijke overtuiging stelden de oprichters hun daad en brachten zij het offer door hun eigen vertrouwde loges te verlaten om in den vreemde pioniersarbeid te verrichten, en zetten zich persoonlijk in en gaven het beste waarover zij beschikten.

Loge de Drie verlichte torens was een lentekind en bleek levensvatbaar. Zijn sprankelende levenslust overwon de natuurlijke hindernissen en zijn jeugd straalde groei, rijping en zelfvertrouwen uit. Voor een genootschap met een zo lange geschiedenis als de vrijmetselarij, is een periode van 16 jaar niet lang, en vergeleken met andere loges is dit een zeer jonge Loge. Daarom waren de eerste 10 jaar voor de Loge van existentiele betekenis, en het is daarom goed om bij deze periode even stil te staan.

Uit de archieven blijkt dat momenteel het ledental tot 40 leden is gestegen. Een tiental buitenleden geeft de werkplaats extra steun, en wij mogen ons verheugen met het feit dat wij een drietal broeders van het eerste uur onze Meesters van Eer mogen noemen.

Ook mag gesteld worden dat, gezien de groei in het ledental, de arbeid binnen de loge haar vruchten heeft afgeworpen, en dat nog steeds doet. Een terugblik werpend op deze periode houdt uiteraard in, een reflectie op de vraag of de arbeid verricht in deze werkplaats ook in relatie staat tot de omgeving, in de eerste plaats tot andere loges.

In dit verband moet de bijzondere band met de twee bredase loges genoemd worden. Loge "Het Vrij Geweeten" en Loge "Geef Uzelf", omdat nl. uit deze twee loges, Loge De Drie Verlichte Torens is geboren. Samen zijn zij haar moeder. Toen deze loge nog niet op eigen benen kon staan, waren zij het die in de zo noodzakelijke geestelijke en materiele steun voorzagen, zonder welke de loge het niet zou hebben gered. Deze bijzondere, en in zekere zin familiaire, verhouding kwam tot uiting in de ongeschreven regel bij het bezoeken over en weer niet met elkaar om te gaan overeenkomstig de etiquêtte voor visiteuren, maar elkaar te beschouwen als broeders van een logegemeenschap. Maar kleintjes worden groot en naarmate het aantal nieuwe broeders in eigen loge toenam, werd dit aanvankelijk natuurlijk gedrag niet meer als passend ervaren. En vandaag worden ook deze geliefde broeders uit de Bredase Loges ontvangen met de gebruikelijke maconnieke beleefdheidsvormen die uitdrukking geven aan de gevoelens van respect en gastvrijheid jegens visiteuren, zoals omgekeerd ook het geval is.

Ook met de buren aan de andere kant, te weten de Broeders van Loge "De Gezellen van St. Jan" uit het Oosten 's Hertogenbosch worden goede betrekkingen onderhouden. Zo wordt er wederzijdse steun gevonden in de gezamelijke rituele arbeid, en is het inmiddels een dierbare en jaarlijks terugkerende traditie geworden, om gezamelijk het arbeidsjaar te openen. In dit verband is het goed om ook de bijzondere contacten die er met andere Loges worden onderhouden te memoreren.

In 1986 heeft de Loge broeders van loge "De Vriendschap" uit 's-Gravenhage met hun dames in Oisterwijk ontvangen, en een daaraan verbonden Brabantse koffietafel legde de basis voor hartelijke betrekkingen over en weer. Een tegenbezoek in het kader van de Sylvesterviering in het Ordegebouw versterkte het contact. Onze broederlijke contacten hebben zich ook over de landsgrenzen uitgebreid. Tweemaal werd er een uittocht gehouden naar de loge "De Oude Pligten" in Antwerpen, alwaar de broeders buitengewoon gastvrij werden ontvangen, en de prettige herinneringen aan onze Belgische medebroeders gekoesterd worden. Regelmatig mag de loge dan ook rekenen op het bezoek van broeders van deze Belgische loge.

Ook was het een voordeel om in april 1988 enkele dagen gastheer te kunnen zijn van een bezending broeders van loge "St Enoch" no. 1288 uit Tannochside, Schotland. Voor een dezer broeders is het weerzien met Tilburg van bijzondere betekenis, omdat hij nl. in 1944 in het Schotse Regiument "The Camerions" als soldaat meewerkte aan de bevrijding van Tilburg.

De viering van het Zomer St Jan in 1992 was tesamen met een aantal broeders van de loge "Maseryk" werkende onder het Grootoosten van Tsjechoslowakije. Omdat het licht in zijn geboorteland onder druk van het voormalig communistische regime was gedoofd, spant een van onze broeders zich in om het licht daar weer te verspreiden. In januari 1993 heeft een delegatie van loge "De Drie Verlichte Torens" een wederbezoek gebracht aan loge "Masaryk".

Zeker mag hier niet vergeten worden, de zeer vriendschappelijke en broederlijke banden die er met de Einhovense Loges nl. loge "Het Derde Licht" en loge "Licht en Vrijheid" alsmede "l'Union Royale" zijn. De regelmatige bezoeken over en weer bevestigen en versterken deze banden.

Voor wat betreft de relatie met de profane wereld ofwel de gemeente Tilburg en omstreken, kan worden volstaan naar een verwijzing naar het op 25 maart 1992 in de Katholieke Universiteit Brabant gehouden gehouden symposium "Vrijmetselarij in dialoog met andere geestelijke stromingen". Op zeer waardige wijze heeft de loge zich aan de Tilburgse gemeenschap en ook daar buiten doen kennen.

Tevens kunnen wij u ook vermelden dat er per 19 mei 1999 a.s. een electronische uitgave van de Symposiumbundel in de vorm van van een CD-ROM zal worden uitgegeven, waarop tevens enige historische achtergronden, waaronder ook dit document en andere voorlichtingsbulletins geplaatst zijn.

Tot zover een summiere samenvatting van het nog zo korte curriculum van deze werkplaats, waarbij er zeker met een mate van trots mag worden teruggekeken op deze hoogtepunten. De geschiedenis van deze loge is er immers een van groei en zelfvertrouwen. Het klinkt als muziek in de oren. Maar als de laatste klanken zijn verwaaid, wordt het weer stil, om dan komt het ogenblik, al is het maar even, waarop de vraag gesteld wordt, waartoe dit alles eigenlijk diende.

ZAT DE STAD TILBURG NU ECHT OP EEN LOGE TE WACHTEN?

Had deze stad, waar talloze verenigingen met de meest uiteenlopende doelstellingen floreren, nu echt behoefte aan nog een vereniging erbij? Gesteld mag worden van niet.

Het lijkt misschien wel naief dat wij onszelf fêteren met zelf ontworpen juwelen en cordons, en onszelf wijsmaken dat hiermede een nuttig doel gediend zou zijn. Het feest vieren om een in schitterend cadeaupapier verpakte lege doos, met opgewarmde lucht?

De waarheid ligt gelukkig heel anders, want achter de zichtbare versierselen van de buitenkant, gaat een onzichtbare bron van inspiratie schuil.

De in de Grondbeginselen van de Orde verwoorde idealen deed een ieder, uit innerlijke drang, aankloppen aan de poort van de loge, om zijn steentje bij te dragen aan de arbeid in de werkplaats, "De bouw aan de zinnebeeldige tempel van Salomo is ware vrijmetselaarsarbeid", hetgeen tijdens de inwijding verder wordt uitgelegd door de redenaar. En deze bouw vindt in stilte plaats.

De hoeksteen die uitgangspunt was voor de historische bouw, en die de gehele bouw zou schragen, werd gelegd op de dorsvloer van Arouna, een plaats waar vrede, liefde en eensgezindheid wonen. Zo hadden de drie leiders van de bouw van de tempel van Salomo destijds besloten. En zo hadden de acht leiders van de bouw in Tilburg het ook bedoeld, toen zij de hoeksteen plaatsten in het noordoosten van deze werkplaats, een plaats waar vrede, liefde en eensgezindheid zouden wonen.

Zo ligt ook de hoeksteen van een ieders tempel in zijn hart, de plaats waar vrede en liefde wonen. De vrede die uitstraalt op de omgeving en de liefde die niet zichzelf zoekt, maar als bron van wijsheid, kracht en schoonheid de mens richt en een ieder in staat stelt de offers te brengen die leiden tot de schone voleinding van die bouw. De tempel als woonstede voor de naam van het Allerhoogste.

Aldus een samenvatting uit en een aanvulling op het bouwstuk ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan samengesteld door ons Br\ B. de Keizer.

Indien u meer informatie wenst te verkrijgen over de vrijmetselarij in het algemeen, of over de Loge "De Drie Verlichte Torens" in het bijzonder, dan kunt u zich wenden tot het secretariaat van de Loge