DE PROTOCOLLEN VAN DE WIJZEN VAN ZION


 

De ‘Protocollen van de Wijzen van Zion’ behoort tot het meest controversiële geschrift van de 19° en 20° eeuw.

De oudste datum tot nu toe vooropgesteld is dat deze protocollen zouden zijn geschreven voor het Joods Wereldcongres dat doorging in 1887 te Basel ( Zwitserland ) onder de leiding van Theodore Herzl.

In het jaar 1905 publiceert professor Sergeï Nilus in Rusland de integrale tekst. Een copy van deze tekst is bewaard gebleven in het British Museum na de verwoesting van alle eksemplaren door het Kerensky-regime. De haat voor dit geschrift was zo groot dat elk bezitter ervan gefusilleerd werd. In een interview in The New York World van 17/2/1921 verklaart Nilus :

"The only statement I care to make about the PROTOCOLS is that they fit in with what is going on. They are sixteen years old, and they have fitted the world situation up to this time. THEY FIT IT NOW."

In de recente publikatie van het dagboek van Theodor Herzl staan niet alleen fragmenten uit de Protocollen maar eveneens politieke uitspraken van hem die opvallende gelijkenissen vertonen met de inhoud van de Protocollen.

In de Jewish Chronicle van 14/7/1922 staat een fragment gepubliceerd uit een gesprek tussen Herzl en kolonel Goldsmith waarin Goldsmith zelf verklaart dat om de macht te breken van de Engelse aristocratie, als beschermelingen van het gewone volk, het nodig is om de belastingen flink omhoog te duwen en zich op deze wijze te beschermen tegen een mogelijke Joodse samenzwering. Een dergelijke uitspraak beantwoord aan protocol VI.

De vertaling gemaakt van dit afschuwelijk onmenselijk document door Victor E. Marsden is de vertaling die hier wordt gebruikt in een Franse versie.

De uitspraken van Dr.Weizmann, de opvolger van de Zionist Theodor Herzl, lijkt al met dezelfde uitspraken te komen. In de Jewish Guardian van 8/10/1920 zegt hij :

"A beneficent protection which God has instituted in the life of the Jew is that He has dispersed him all over the world."

Dit is precies wat in Protocol XI staat.

Bij het lezen van de ‘Protocols of the Learned Elders of Zion’, ‘De Ouderen van Zion’, ‘Les Protocols des sages de Sion’, zal men vrij snel tot de ontdekking komen dat verscheidene uitspraken omtrent het politieke, sociale en economische leven in Europa en de Verenigde Staten ondertussen zijn verwezenlijkt. Soms lijken de Protocollen voorspellend te zijn. Of we de Protocollen moeten beschouwen als geschreven door een wereldwijde occult joodse organisatie die er op uit is de wereldmacht te grijpen laat ik aan ieder lezer over.

Dat de Protocollen tijdens het Nazi-regime heel wat stof hebben doen opwaaien zal ook niemand verwonderen. Juist het nazisme dat ten strijde trok tegen de Joodse samenzwering vond hiervan het bewijs in de Protocollen. Men vindt er zelfs de nodige gegevens over in de dagboeken van Goebbels uit de maand mei 1943.

May 13, 1943 (pp. 376-377)

"I have devoted exhaustive study to the Protocols of Zion. In the past the objection was always made that they were not suited to present-day propaganda. In reading them now I find that we can use them very well. The Protocols of Zion are as modern today as they were when published for the first time...".

"At noon I mentioned this to the Fuehrer. He believed the Protocols were absolutely geniune.... The Jewish question, in the Fuehrer's opinion, will play a decisive role in England.... In all the world, he said, the Jews are alike. Whether they live in a ghetto of the East or in the bankers' palaces of the City or Wall Street, they will always pursue the same aims and without previous agreement even use the same means. Once might well ask why are there any Jews in the world order? That would be exactly like asking why are there potato bugs? Nature is dominated by the law of struggle. There will always be parasites who will spur this struggle on and intensify the process of selection between the strong and the weak. The principle of struggle dominates also in human life. One must merely know the laws of this struggle to be able to face it. The intellectual does not have the natural means of resisting the Jewish peril because his instincts have been badly blunted. Because of this fact the nations with a high standard of civilization are exposed to this peril first and foremost. In nature life always takes measures against parasites; in the life of nations that is not always the case. From this fact the Jewish peril actually stems. There is therefore no other recourse left for modern nations except to exterminate the Jew....

There is no hope of leading the Jews back into the fold of civilized humanity by exceptional punishments. They will forever remain Jews, just as we are forever members of the Aryan race.

The Jew was also the first to introduce the lie into politics as a weapon. Aboriginal man, the Fuehrer believes, did not know the lie.... The higher the human being developed intellectually, the more he acquired the ability of hiding his innermost thoughts and giving expression to something different from what he really felt. The Jew as an absolutely intellectual creature was the first to learn this art. He can therefore be regarded not only as the carrier but even the inventor of the lie among human beings. Because of their thoroughly materialistic attitude, the English act very much like the Jews. In fact, they are the Aryans who have acquired most of the Jewish characteristics.... The nations that have been the first to see through the Jew and have been the first to fight him are going to take his place in the domination of the world."

Voor de nazi’s was het een feit dat de Wijzen van Zion bestonden. Tot op vandaag vinden we nog steeds aanhangers in zake de vaste overtuiging dat de Wijzen van Zion er op uit zijn de hele wereld te veroveren en een nieuwe totalitaire Orde met slechts één geloof, het Joodse, en slechts één opperbaas te vestigen.

De Protocollen kan men best beschouwen als de meest frappante fascistische tekst ooit geschreven in de ganse wereldgeschiedenis.

In de Figaro van 5/11/1990 vinden we een tekst hoe de Arabische wereld de Zionistische overheersing ziet.

Sommige interpreters gaan zo ver om de oorlog van de Verenigde Staten gericht aan Saddam Hoessein te zien als een gevolg van het komplot van de Wijzen van Zion.

Reeds in 1903 hadden de Protocollen de aanleiding geweest tot het begin van de Russische vervolging van de Joden.

Ontstaan van de Protocollen van Zion

Het ontstaan van de Protocollen van Zion moet gezocht worden in de extremistische samenzweringen van het Jacobisme en de Franse Revolutie in het nadeel van het Jodendom en de Vrijmetselarij.

In het hoofdstuk van de ‘Orde der Illuminati’ hadden we het al over de Franse jezuïet Abbé Barruel die een vijfdelig werk schreef over het Jacobisme waarin hij stelt dat de Franse Revolutie het gevolg is van een middeleeuwse samenzwering ontstaan bij de Orde der Tempelieren. Tijdens de Franse Revolutie hadden deze ideeën zich verder gezet bij de Vrijmetselarij en de ‘Orde der Illuminati’. Ondanks dergelijke niet historisch ondersteunde theorieën die door een kerkvader werden geschreven kende zijn boek een niet onverdiend succes. Het werd zelfs vertaald naar het Engels, Spaans, Italiaans, Russisch en het Pools.

In 1869 verschijnt het boek van Gougenot des Mousseaux ‘Le Juif, le Judaïsme et le Judaisation des peuples Chrétiens’ waar de hoofidee wordt verkondigd dat de wereld in de greep is van satanisch gerichte Kabbalistische Joden. Deze Kabbalistische Joden waren voor des Mousseaux een wereldwijd gesloten en occulte beweging die er op uit was de wereldheerschappij te bemachtigen. Zij hadden contacten met de moslimsekte ‘Assassins’ en waren medebroeders van Tempeliers en Vrijmetselaars.

In Duitsland vinden we Wilhelm Marr, de uitvinder van het begrip ‘antisemitisme’, die een boek schreef ‘De Overwinning van het Jodendom op de Germanen’ uitgegeven in Zwitserland in 1879. Wat meer dan eigenaardig is is dat deze schrijver niet alleen waarschuwt voor de alles overheersende neiging van het Jodendom maar dat hij tevens voorspelt dat er een Joodse overheersing komt op het Tsaristische Rusland.

Reeds in 1868 vinden we gelijkaardige ideeën van Sir John Retcliffe ( pseudoniem van Hermann Goedschel ) die in een aantal novellen dezelfde gedachten verspreid. Een van deze novellen ‘Naar Sédan’ was niet echt een succes tot het naar het Russisch werd vertaald in 1872. De tekst ging over een speech van een Rabbi, gehouden op een kerkhof te Praag, die zijn toehoorders sprak over een nakende wereldheerschappij van de Joden. Eigenaardig genoeg is de tekst haast identiek aan een Franse tekst afkomstig van Maurice Joly. Joly’s tekst heette ‘Dialogues aux enfer entre Machivel et Montesquieu, or la pilitique de Machiavel au XIX siècle, par un contemporain’. Het was een satirische tekst tussen Machiavelli, Montesqui en Napoleon III. Het was een satirisch gesprek dat een regelrechte aanval was op de anti-sociale, anti-democratische en imperialistische ideeën van Napoleon III. De tekst werd voor het eerst gedrukt in België in 1864. Het wordt vermoed dat Maurice Joly in de omgeving verkeerde van Rozekruisers en er misschien lid van was.

In 1890 ontvouwen Orsjefsky en Peter Ivanovitch Ratchofsky, van de Russiche Veiligheidsdiensten in Parijs,  een plan om de joden te beschuldigen van een naderende Revolutie in Rusland. Orsjefsky en Ratchofsky zijn allebei van de ‘Okrana’ de geheime politie. Ze deden zelfs niet de moeite om iets nieuw te maken. Ze plagieerden het werk van Goedschel’s novelle maar lieten het uitschijnen alsof het een echte uitspraak was van een Rabbijn die tot een wereldcomplot behoorde.

Een andere theorie afkomstig van Boris Nicholaevsky en Henri Rollin zegt dat I. F. Tsion, die zich tot het Jodendom bekeerde, de schrijver is van de Protocollen. Hij zou het zijn die het werk van Maurice Joly plagieerde. Aangezien Tsion zich pas had bekeerd tot het Jodendom verklaard het gebrek aan inzicht in de Joodse filosofie die eigen is aan de Protocollen. Beide onderzoekers verklaren dat Ratchofsky de Protocollen had gestolen van Tsion. Hij stuurde vervolgens de tekst op naar Nilus en Krusjef.

Vermoedelijk zijn de Protocollen vanuit Frankrijk overgebracht naar Rusland door Yuliana Glinka (1) in 1895. Glinka zou Ratchofsky hebben ontmoet in Parijs en zij zou de oorspronkelijke Franse tekst hebben vertaald naar het Russisch en nadien overhandigd aan Alexy Sukotim. Deze laatste zou hem hebben doorgegeven aan Philip Stefanov die er een eerste Russische versie van publiceerde in 1897 in de keizerlijke drukkerij in Tsarkoye Selo van Groothertog Sergei, een oom van Tsaar Nikolaas II. De kopie die Nilus bezat zou hier van afkomstig zijn.

De eerste versies van de Protocollen werden gedrukt in 1903 door Pavolatsji Krusjevan. Hij was eigenaar van een antisemitische krant. Zijn krant onder de naam van ‘Znamia’ werd veel gelezen in Sint-Petersburg.

Een betere versie werd gedrukt in 1905 door professor Sergeï Nilus, een mysticus. Nilus herkende hier een mystiek werk in. Hij vertelde dat hij de Protocollen had gekregen van een vrouw die verklaarde dat ze deze had gestolen van een Grootmeester van de Vrijmetselarij na een bijeenkomst van hen in Frankrijk.

Tsaar Nicolaas II was uiteraard geïnteresseerd in de Protocollen en liet er duizenden copies van maken als wapen tegen de nakende Russische Revolutie gesteund door de Joden.

De vervalste en verkeerd geïnterpreteerde Protocollen waren echter niet de enige antisemitische teksten die Rusland rondgingen. Majoor Osman Zade publiceerde eveneens een brochure waarin hij vertelde dat de revolutionaire beweging geleid werd door een Universele Israëlitische Alliantie opgericht in 1860 in Parijs. Deze Alliantie was opgericht om alle Joden te beschermen tegen elke vorm van antisemitisme en was gefinancierd door de Rothschilds. Hij vertelde dat er al een Joods leger klaar stond om de invasie in Rusland voor te bereiden.

Osman Zade was de pseudoniem voor een Roemeens antisemiet die op oneigenlijke wijze probeerde bekende personen in zijn komplot te verwerken waardoor deze in opspraak kwamen. De Protocollen kwamen op deze wijze in de vertwijfeling. Tsaar Nikolaas II zette Stolypin in om een onderzoek in te stellen naar de waarheid omtrent de Protocollen. Het onderzoek toonde vrij snel aan dat het hele opzet verzonnen was en op z’n minst een vervalsing was van een ander oorspronkelijk document. De Tsaar gaf het bevel alle eksemplaren te vernietigen. Uiteraard was het te laat. De Protocollen werden later het land uitgesmokkeld. G. Schwartz-Bostunich een extreemrechts gezinde, behorende tot de Zwarte Honderd, werd later een SS-man en vertrouweling van Hitler. In het hoofdstuk van het Thule Gesellschaft zagen we hoe Alfred Rosenberg een gesmokkeld document vanuit Rusland aan de nazi’s had bezorgd.

Een andere hypothese, zij het dan minder wetenschappelijk ondersteund, vinden we in het boek ‘The Holy Blood and The Holy Grail’ van de drie BBC-journalisten Michael Baigent, Richard Leigh en Henry Lincoln. Zij gaan er van uit dat de Protocollen moeten worden gezocht in de omgeving van Papus en Maître Philippe.

In vorige hoofdstukken vertelden we reeds dat Papus geregeld het Russische hof bezocht. Tsaar Nicolaas II en zijn gemalin bezochten Maître Philippe ( Philippe Nizier ) op 20/09/1901 en benoemde hem zelfs met een doctoraat aan de Universiteit van Sint-Petersburg.

De gemalin van Tsaar Nicolaas II, Alexandra Fjodorovna Romanova, geboren als princes Alice von Hessen, te Darmstadt op 6/6/1872, had sterke neigingen tot mysticisme. Haar rol in staatszaken en militaire aangelegenheden is ons niet onbekend. Het was vooral zij die haar interesse liet blijken voor o.a. het Martinisme. Het Martinisme heeft zich ondanks de Revolutie in Rusland sterk weten te handhaven en heeft tot op vandaag nog een Loge in Brussel.

Wegens haar pro-Duitse gezindheid en de beïnvloeding die zij onderging van westerse esoterische broederschappen en Raspoetin is het niet onmogelijk dat de Protocollen vanuit Frankrijk via deze weg Rusland bereikte. De Tsaar en zijn gemalin en hun kinderen werden tijdens de burgeroorlog op 16/7/1918 afgeslacht in Jekaterinboerg.

Volgens de schrijvers van ‘The Holy Blood and The Holy Grail’, welke naar het Nederlands werd vertaald in 1982 door Elsevier onder de titel ‘Het heilige bloed en de heilige graal’ erkennen tevens dat Maurice Joly wel eens de auteur zou kunnen zijn geweest van de Protocollen. Joly was bevriend met Victor Hugo. Van deze laatste is geweten dat hij veel vertoefde in de omgeving van Rozekruisers.

De afkeer van esoterische broederschappen van Napoleon III is een historisch feit. De satirische teksten van Maurice Joly kostte hem tenslotte een aantal jaren gevangenisstraf.

Deze opvatting krijgt meer steun op basis van het feit dat nu geweten is dat de oorspronkelijke teksten in het Frans waren geschreven. De teksten bevatten bij nauwkeurige analyse eigenlijk meer verwijzingen naar het Christendom dan naar het Jodendom.

De teksten zelf zijn misschien wel eerder verwant aan Kathaarse invloeden. Volgens de schrijvers van het boek behoren de Protocollen van de Wijzen van Zion ( Sion ) tot de Orde van Sion opgericht in 1099 door Godfried van Bouillon. Deze Orde en dit geldt trouwens voor alle Ordes zijn gegrepen door de voorchristelijke filosofie van de Essenen en de Gnostici. De Essenen waren trouwens Joden en werden vervolgd en verbannen voor hun ketterse gedachten. Hun theorieën en occulte kennis kwam via Midden-Europa en Zuid-Frankrijk in de vroege jaren van het Christendom in onze beschaving terecht. Zij waren het die zich lijnrecht tegenover de officiële Paulinistische Kerk plaatsten. Zij gaven het ontstaan aan de Katharen en aanverwante groeperingen. De Gnostische Kerk van Jules Doinel is hier een voorbeeld van. Vergeten we vooral niet dat Papus en talrijke andere esoterici in die tijd lid waren van deze Kerk.

Het is zeker niet onwaarschijnlijk dat de Protocollen in deze omgeving moet worden gezocht en niet tegen de Joden maar tegen de gevestigde Christelijke zeg maar Katholieke Kerk zijn gericht.

Een ander meer dan duidelijk spoor vond ik een brief gericht aan Jean Bricaud, zowat de leider van verschiedene esoterische, occulte en mystieke Ordes in Frankrijk, van de hand van M.De Grandville van 22/10/1932. Deze brief geeft duidelijk weer dat het bestaan van de Protocollen van Zion in de broederschappen moet worden gezocht.

" … Connaissez-vous les Protocols et qu’en pensez-vous ? L’amie chez qui hante le saint homme Lhortiloir en est férue et atteste leur authenticité. C’est une brave femme, pourtant elle propage à outrance la haine juive, l’attisant de son bouquin qui, dit-elle, a tout prédit de nos malheurs européens et surtout français. Ces Protocols édités en 1890, viennent d’être réédités avant sa mort, par Monseigneur Jouin. Or j’ai demandé à Vignaud, le secrétaire d’Oswald Wirth dont je vous ai déjà parlé. Celui-ci affirme que c’est "l’oeuvre d’un faussaire". Nous nous disons, "mystification littéraire" à la Léo Taxil. Et ajoute-t-il s’il donne son avis dans ce sens, il y a mérite, car il n’aime pas les Juifs, lesquels apportent partout où ils passent, la perturbation et le trouble. Ils ne sont pas aimés au Grand Orient d’après ses dires. Ce Vignaud dit grand bien - entre parenthèses - de Monseigneur Jouin lequel aurait été dans les meilleurs termes avec Oswald Wirth. Vignaud faisait souvent des commissions de l’un à l’autre.

Voilà cher Monsieur Bricaud, deux importants questions que j’avais à vous poser, mais ne vous pressez en aucune façon pour y répondre et acceptez l’expression de mes meilleurs sentiments."

 

Tot slot wil de schrijver er op wijzen dat de ‘Zionistische Onafhankelijke Kerken’ niets met de hele geschiedenis te maken hebben. Zij is een verzamelnaam van gemeenten van zwarten in Afrika. Hun ontstaan is te zoeken in Zion ( Illinois ). Hun accent ligt op het werk van de ‘Heilige Geest’, in de openbaringen, genezingen en het spreken in ‘tongen’. De beweging is fel gekant tegen de blanken. In sommige extreme kerken wordt het nieuwe testament niet erkend. Deze laatste behoort volgens hen tot het blanke ras. Waar hebben we dit nog gehoord ?

Protocollen 1 to 8 ( franse versie )

Protocollen 9 tot 15 ( franse versie )

Protocollen 16 tot 24 ( franse versie )


(1) Yuliana Glinka werktte voor de veiligheidsdiensten en werd Frankrijk uitgezet.

 

 

1