Maçonnieke encyclopedie-R.

De Maconnieke Encyclopedie zoekt


Een ogenblik !

RIDEL
RIEM
RIGTEN
RING (DE ACADEMIE DER MEESTERS VAN DE LICHTENDE)
RIO DE JANEIRO
RIT
R- RECTIFIÉ
R- REFORMÉ
RITUAAL.
RITUAAL II
R- DER ORDE VAN HERODOM, of VAN VOLMAKING.
R- HERVORMD of GERECTIFIEERD
R- DER OBSERVANTIA LATA
R- DER OBSERVANTIA STRICTA
R- HET PRIMITIEVE OF OORSPRONKELIJKE
R- Het SCHOTS WIJSGERIGE
RITUS
.-. De FILOZOFIESCH PERZIESCHE
RIVERS
RIVERSDALE
ROBERT I
ROBINSON
ROEDE
ROERMOND.
ROETTIERS DE MONTALEAU ALEXANDER LODEWIJK
.-(De Ridder HENDRIK NIKOLAAS)
ROGIER VAN .MONTCOMERY
ROME.
ROMAN.
ROOD
RODE VRIJMETSELARIJ






Ridel (Cornelius Johann Rudolf),
Lennhoff
Licentiaat van de Rechten en Gouverneur van de Groot-Hertog Karl Friedrich van Saksen- Weimar, geb. 1759 overl. 1821, was met Gloethe een van de ijverigste leden van de L. . "Amalia" te Weimar die hij, nadat ze langen tijd had geslapen, met de grote dichter weer heropende.
RIEM lid van de Strikte Observantie, onder de Ordenaam Alexander, was een der Clerici en onbekende opperhoofden van dat sysleem.
RIGTEN (Het) is een bij de Tafel-Loges gebruikelijke uitdrukking, enz. waardoor het plaatsen der kanonnen verstaan wordt.
RING (De ACADEMIE DER MEESTERS VAN DE LICHTENDE) Zie Akademie
RIO DE JANEIRO
Lennhoff,
hoofdstad van het (Keizerrijk ! ) Brazilië Over de staat der V. . M. . aldaar, zie het Art.Brazilië
Rit (Le of le Rite) is de Franse benaming van Systeem (z.d.)
R- RECTIFIÉ Zie STAD . (ridders der Heilige)
R- REFORMÉ Zie STAD. (ridders der Heilige)
Rituaal.
RITUAAL II
R- DER ORDE VAN HERODOM, of VAN VOLMAKING.
R- HERVORMD of GERECTIFIEERD
R- DER OBSERVANTIA LATA
R- DER OBSERVANTIA STRICTA
R- HET PRIMITIEVE OF OORSPRONKELIJKE
R- Het SCHOTS WIJSGERIGE
Lennhoff,
Rituaal. Een - geeft aan, op welke wijze een zinnebeeldige handeling verricht moet worden. Het handboek waarin die maç. . gebruiken verder omschreven en vaak ook verklaard worden, word eveneens een rituaal genoemd. Een rituaal heeft voor de Bond van VV. . MM. .. een geheel eigen en werkelijk grote betekenis, daar deheerlijkste waarheden, voor hen niet in woorden, maar juist door die plechtige gebruiken worden uitgedrukt.
Al die zinnebeeldige handelingen die voor elke plek op aarde gelden, vormen tezamen de wereldtaal die door allen verstaan en begrepen kan worden. Maar is dit zo, dan volgt hieruit dat die zinnebeeldige handelingen de waardige vertolking moeten zijn van een reine gedachte; geenszins vormen zonder inhoud. Nu moeten die zinnebeeldige handelingen geheim gehouden worden, en niet worden verricht in tegenwoordigheid van oningewijden.
Dit moet daarom vooral niet geschieden, omdat alleen ingewijden die kunnen begrijpen en des waarderen, terwijl ze voor anderen onverklaarbaar en dan licht belachelijk zijn. In dien zin is de Vrijmij. . een geheim genootschap. Maar bovendien: deze gebruiken vormen de band die de VV. . MM. van de geheele aarde met elkaar verbindt,-en maken dat alle elkanaar verstaan. Deze geheimen aan een vreemde te verraden, zou dus 't zelfde zijn als de band te verbreken die alle VV. . MM. . samenbindt. -Nu ligt het in den aard van de zaak, dat ook die ceremonieele handelingen niet onverandelijk dezelde konden blijven. Met behoud, en onverwaardelijk behoud van de grondid‚, moet hier ook telkens een hervorming worden aangebracht, opdat die gebruiken gelijke tred houden met de voortgaande ontwikkeling.
-Telkens werden dan ook alom pogingen aangewend om de Ritualen te herzien en te hervormen. De eerste, die over deze aangelegenheid ernstig dacht, was de beroemde Fessler (z.d.). Hij zei o.a. het volgende. "Het is zonder twijfel goed en noodzakelijk, dat de Loges bij hun arbeid, zo getrouw mogelijk, de oude ritualen volgen. Toch moeten daarbij de volgende beginselen ernstig op de voorgrond geplaatst worden.
1. Aan een zuivere opvatting van de Vrijmij. . kan niet gedacht worden, wanneer men niet met alle beslistheid, de mening bestrijdt dat wezen en doel van de Vrijmetselaarsbond in de ritualen kunnen gezocht en gevonden worden . De miskenning van deze stelregel is de oorzaak, dat er op verscheidene maç. . bijeenkomsten veel gestreden is over wezen en doel van de Orde, zonder dat men tot een resultaat kwam, zodat de meeste Loges wel een groot aantal leden bezitten maar vaak niet een enkelen Vrijmetselaar.
2. Een maç. . rituaal is natuurlijk slechts bijzaak, en staat tot de Orde en tot de Vrijmij. . . zelf in dezelfde verhouding als liturgie en eredienst staan tegenover de godsdienst.
3. Elke waarachtige hervorming moet uitgaan van een verbetering en reiniging van de wetten; de hervorming van de Ritualen kan slechts 't kleed verbeteren dat de Brsch. .. draagt.
4. Maar wat door het denken is gewettigd, moet ook tot aanschouwing gebracht worden; de reine inhoud moet zich kunnen openbaren in een zuiveren vorm; daarom moet ieder rituaal
5. iets beters en meer zijn dan alleen een middel om de nieuwsgierigheid te bevredigen. Het moet zijn de poetische vorm waarin de maç. .. id‚‚ als het ware, wordt belichaamd; de "taal zonder woorden" die rechtstreeks spreekt tot het hart van den V. ..M. .. De ceremonien moeten daarom geen zinledige plechtigheden zijn, maar een rijke inhoud vertegenwoordigen. Ook de denkende mens moet in die plechtigheden bevrediging kunnen vinden.
6. Voorts moeten ook hier de historische bijzonderheden vastgehouden worden en doet men goed, zich aantesluiten bij het oudste van de bekende ritualen." Hierbij vergete men echter niet, dat telkens herziening en hervorming nodig is. Hetzelfde kan niet overal denzelfden indruk makon. Wat den Nederlander bevredigt is mogelijk voor de Fransen of Italiaanse Br. .. te eenvoudig, te koel; en ook omgekeerd. Hier moet rekening gehouden worden met de verschillende trappen van ontwikkeling waarop de verschillende volken staan. Deze algemene opmerkingen van Fessler hebben zeker voor het heden ook nog betekenis en waarde, en onderscheidende andere maç. .. schrijvers van later dagen spreken zich op deze of dergelijke wijze uit. Is nu voortdurende hervorming van de ritualen nodig, toch kan het streven van hen niet worden goedgekeurd, die de ritualen of zo vereenvoudigen willen dat er slechts een klein deel van overblijft, of deze geheel en al willen afschaffen.
Marbach heeft dit in de voorrede van zijn "Agenda'" (J. B. en MB.) onweer legbaar aangewezen. We hebben een "taal zonder woorden" dringend nodig; 't Is noodzakelijk, dat wij een passende vorm hebben waarin we onze denkbeelden kunnen uitspreken. Dit juist maakt dat onze Bond wereldbond kan zijn en blijven. Zal evenwel een rituaal aan deze hoog gestelde, maar onafwijsbare, eisen kunnen voldoen, dan moet iedere Voorz. . Mr. . zorgen, dat al de plechtigheden die verricht worden met elkaar ‚‚n geheel uitmaken, tezamen één gedachte-verzinnelijken.
- In de laatste jaren heeft men alom ernstige pogingen aangewend, om de ritualen meer in overeenstemming te brengen met de eisen van een steeds voortgaande ontwikkeling en beschaving.
In Duitschland en Nederland zijn daartoe herhaaldelijk pogingen aangewend.
Maar niet altijd zijn die met gunstig gevolg bekroond. Daar echter het volgen van een rituaal, in ons land althans, niet verplichtend gesteld is, kan iedere werkpl. . bij rade gaan met de intellectuelen toestand van de meerderheid van haar leden, mits word vastgehouden aan de onveranderlijke grondid‚, die bewaard en gehandhaafd moet blijven.
RITUAAL II
R- DER ORDE VAN HERODOM, of VAN VOLMAKING.
R- HERVORMD of GERECTIFIEERD
R- DER OBSERVANTIA LATA
R- DER OBSERVANTIA STRICTA
R- HET PRIMITIEVE OF OORSPRONKELIJKE
R- Het SCHOTS WIJSGERIGE
RITUAAL II Een V.. .M. . - bevat de plechtige gebruiken ter gelegenheid der inwijding in de verschillende graden, of bij andere vergaderingen der Broeders. Onder het woord Rituaal moet dus verslaan worden, het geheel van alle hieroglyfen, symbolen en allegoriesche formulieren en handelingen, welke een wederkeerige betrekking hebben, zowel op zekere geheime kundigheden, als op de persoon-zelven, welke in die geheimenissen in eenigerhande graad wordt ingewijd. Het is noodwendig, dat de Loges, in hare werkzaamheden, zich zoo nabij mogelijk houden aan het oudste der bekende Ritualen, en er vooral niets inbrengen wat voortvloeit uit geheime bedoelingen, om naderhand een of anderen graad, of een of ander stelsel, gemakkelijker er op te kunnen enten of aan te schakelen. Aan de anderen kant behoort men uit alle krachten te arbeiden, ten einde den waan (ongelukkig bij vele, hetzij niet genoeg vatbare, hetzij bij niet behoorlijk voorbereide leden der Orde bestaande) tegen te gaan, alsof wezen en doel der V. . M. . in de Ritualen moesten worden gezocht en gevonden, een waan, die één oorzaak is, dat de meeste werkplaatsen vele Logebroeders, maar er bijna geen VV. . MM. . bezitten. Een hervorming van een Rituaal, zal -als ware die door de groutste geniën bewerkstelligd- nergens tot grote uitkomsten leiden, wanneer er niet een algemeen grondverdrag wordt tot stand gebracht, waarbij alle onreinheden worden uitgesloten, welke er door stelsel-, heers- en schitterzucht, of door bedrog en dweeperij zijn ingebracht. Het Rituaal heeft, behalve dat het door oudheid eerwaardig is geworden, ook nog een ander groot gewicht.
Het verstand van de V. . M. . meet het innerlijk wezen, de kern van de Metselarij trachten te onderzoeken; doch aangezien de V. . M. . niet slechts verstand, maar ook hart en gevoel heeft, zo is er ook iets nodig, om datgene, wat het koele verstand heeft leren inzien aan het gevoel mede te delen en in het hart te prenten.
Het kriterium voor alle Maç. . Ritualen is dus, dat zij niet het middel zijn, de nieuwsgierigheid van de BB. . tespannen en te onderhouden, niet plechtige beloften te doen van later mede te delen, gewichtige gebeurtenissen, maar gepaste plechtigheden en formulieren te bevatten, berekend naar de meer edele gevoelens van de mensen, krachtens welke het wezen van de V. . M. ., waartoe het verstand is doorgedrongen, ook geprent worde in het gevoelige hart, hetwelk door deze is aangevuurd en ontgloeid. Hieruit ziet men dadelijk welke aard, toon, inhoud, strekking en gehalte een doelmatig Maç. . Rituaal moet hebben.
Ten aanzien van de plechligheden van het Rituaal,- behoort men zich, als boven gezegd, aan het oudste te houden, en de formulieren zodanig in te richten, als ware die bestemd voor een vereniging van enkel diepdenkende wijsgeren, die haar met een edel, kinderlijk hart bijwonen. Hier heeft men enige meerdere speelruimte, en zorge slechts aan te vuren en te ontgloeien, en al het koele te vermijden. Rituaal en symbolen moet men niet verwisselen
Het eerste is de schikking van zodanige handelingen, en het voorhouden van zodanige vormen, door welke een zedelijk persoon zijn doel bij zijn leden poogt te bereiken.
Symbolen daarentegen zijn uitwendige vormen, ter opwekking en bevestiging van daarmede verwante denkbeelden, hetzij om de fantazie met het kenvermogen te paren, hetzij om iets aan te duiden, wat door de taal in vele opzichten niet op gelijke wijze kenbaar kan worden gemaakt. De oorsprong van elke taal is symbolies, zodra echter bepaalde begrippen met bepaalde woorden, en door deze ook met bepaalde denkbeelden worden verbonden, en deze bepaaldheid nochtans van de subjektiviteit van elk afzonderlijk afhankelijk wordt, verliest de taal dit symbolies karakter ten dele. Dien ten gevolge kan men symbolies spreken of niet.
Het is hetzelfde geval met elk Rituaal, als een taal door handelingen gesproken.
Bedient zich zodanig Rituaal van deze of gene symbolen, zo zijn het niet de symbolen zelf, maar de wijze van hun aanwending, hun voorstelling of onderlinge verbinding, waardoor zij een bestanddeel van het Rituaal worden. Daar buiten, zijn en blijven die symbolen slechts een teken voor het daardoor aangeduide, en kunnen zij dien ten gevolge, in die hoedanigheid, in alle gevallen gebezigd worden, waarin het geoorloofd is kenbaar te maken, hetgeen daardoor wordt aangeduid
R- DER ORDE VAN HERODOM, of VAN VOLMAKING. Zie HERODOM en KILWINNING. Dit stelsel, als insigne, de Orde van St. Andreas van de Distel aangenomen hebbend, bestaat uit drie graden, en wel:
1. de Metselaar van HERODOM.
2. De Ridder van de Toren, en
3. de Ridder van het Rozenkruis van Herodom van Kilwinning.
R- HERVORMD of GERECTIFIEERD Le Régime rectif‚ Zie het Art. STAD. (HEILIGE)
R- DER OBSERVANTIA LATA Zie LATA en Observantia
R- DER OBSERVANTIA STRICTA Zie OBSERVANTIA STRICTA,
R- HET PRIMITIEVE OF OORSPRONKELIJKE Le Rit primitif, is een systeem, in Frankrijk bestaand, wat in 1799 in Narbonne gesticht werd, en in de Loge des Philadelphes zijn hoofdzetel had. Daar een der eerste van diens hoofdoogmerken, de wetenschappelijke studie der Vrijmetselarij is, zo zijn de klassen waaruit het bestaat, niet als hogere graden, maar als wetenschappelijke trappen te beschouwen. Zie Philadelphen
R- Het SCHOTS WIJSGERIGE is een in Frankrijk bekend systeem van hermetiese oorsprong, hetwelk in; 1776 zijn oorsprong, nam, door de vestiging van een Moeder-Loge te Parijs, onder de naam van St. Alexandre d'cosse et le Contrat Social r‚unis. Behalve dat die Loge aanspraak maakt, dat haar systeem afstamt van de Rozenkruizers der 14e. eeuw, een voorwendsel, even onwaarschijnlijk als het bestaan van die Rozenkruizers-zelf, heeft zich die Loge steeds zeer onderscheiden door de goede keuze harer leden. Dit systeem bestaat uit de volgende graden:
1.) Leerling.
2.) Medgezel.
3.) Meester.
4.) Volkomen Meester.
5.) Uitverkoren Ridder.
6.) Groot Schot.
7.) Zonneridder (Chevalier du Soleil).
8.) Ridder van de lichtenden Ring (Chevalier de l'Anneau lumineux).
9.) Ridder van de witte en zwarte Adelaar.
10.) Groot-Inspekteur-Commandeur.
RITUS Zie rituaal
.-. De FILOZOFIESCH PERZIESCHE
Lennhoff,
RITUS ALS MITTLER, DER.
RITUS DER FRANZÖSISCHEN NOACHITEN
RITES, FREIMAURERISCHER,
Een stelsel, dat mcn in de eerste twinlig jaren van deze eeuw in Frankrijk heeft trachten in te voeren, en zo de reeds bestaande stelsels te vermeerderen. Het bestond uit zeven graden. De namen van de graden zijn:
1. Toehorend Leerling (Apprenti écoutant).
2. Ingewijd Gezel, Schildknaap der Weldadigheid (Compagnon adepte, Écuyer de la bienfaisance).
3. Meester, Ridder van de Zon (Maetre, Chevalier du Soleil).
4. Bouwmeester van alle Riten, Ridder van de filozofie des harten (Architecte omni-rite, Chevalier du Cour).
5. Ridder van het Eclecticismus en der Waarheid (Chevalier de l'Éclectisme et de la Verité).
6. Meester, goede Herder (Maétre, bon Pasteur).
7. Achtbare Opper-Uitverkoren (Vénérable Grand Élu).
Deze Ritus had nimmer veel aanhangers, en is thans geheel verlaten .
RIVERS (THOMAS SAVAGE, Graaf van) werd in Juni 1666 Grootmeester der VV. . MM. ., in Engeland, en bleef het tot in 1674. Sir C. Wren was zijn gedeputeerde, welke met de GG. .Opzz. . Web en GIMBO.alles verrichtte.
Riversdale in Zuid-Afrika. Hier bestaat, onder het Nederl. Gr. . O.. een L. .. genaamd "Frére", gesticht 1880, kleur blauw.
Robert I Koning van Schotland, geb. 1275, overl. 1329, wordt geroemd als een wijs koning en dapper veldheer. Hij stichtte de oude orde van de H. Andreas van de Distel, ten bate van de Schotse ridders in zijn leger, met wier hulp hij op 25 Jan.1314 in de slag van Bannockburn 100.000 Engelsen versloeg (z.Heredom). Naar de sage, ontstonden uit die Orde van de Distel, onderscheidene zogenaamde Schotse oppergraden. Dit wordt vooral aangenomen in de zogenaamde koninkijke Orde van Heredom van Kilwinning (z.d.). Daar men onder de ridders die aan bovengenoemde veldslag deelnamen, onderscheidende tempelridders aantrof - althans volgens de overlevering- heeft de mening ingang gevonden, dat de Orde van de distel, en ook die van Heredom, de voortzetting was van de echte Orde van de tempelheren.
Robinson (John), geb. te Boghall bij Stirling in 1762, was eerst zeeofficier, werd in 1774 hoogleraar van de Nat. Historie en Secretaris van de Kon. Academie van Wetenschappen te Edinburg, waar hij op 30 Jan. 1806 overleed. Hij was een van de heftigste tegenstanders van de Bond van VV. . MM. . en trad tegen de Vrijmij. . op met een werk getiteld: Proofs of a conspiracy against all the Religions and Governments of Europe"(1797) dat in het Nederlands, Duits en Frans werd vertaald. Het Gr. . O. . van de Nederland (z.Nederland) schreef daarom in 1801 een prijsvraag uit, tegen een beloning, bestaande in een medaille ter waarde van 50 dukaten, voor de beste weerlegging van de geschriften van Barruel, Robinson, de ongenoemden schrijver van "Le Tombeau de Jacgues Molay" en meer anderen, die de VV. . MM. . hadden beschuldigd de maatschappelijke scheuringen en twisten in Europa te hebben bewerkt. De antwoorden moesten voor 1 Mei 1802 ingeleverd zijn bij de algemene Secretaris P. Brouwer te Amsterdam. Maar voordat deze prijsvraag was uitgeschreven, had de Franse Staatsraad Mounier, gedurende zijn verblijf op het slot Belv‚dere bij Weimar, reeds zijn geschrift uitgegeven: ",De l'infuence attribué eaux Philosoples, aux Franc-Maçons et aux lllumin‚s sur la révolution de France", waarvan ook een Nederlandse vertaling het licht zag.
- Mounier velt hierin een zeer waardeerend oordeel over het straks genoemde werk van Robinson, en toont aan, dat deze talentvolle bestrijder van de Vrijmij. . op het dwaalspoor is gebracht door verkeerde voorstellingen en inlichtingen die hij van BBr. . ontving, die zelf niet of slechts ten halve bekend waren met het wezen van de Vrijmij. . en de bedoelingen van de Brsch. .
ROEDE (De AÄRONS-) is in de klerikale Riddergraden het teken van het Opperpriesterschap zie verder AÄron.
Roermond. Stad in Limburg. Hier werd in 1806 een L. . gesticht onder de naam "La liberté constante" die echter spoedig weer werd opgheven.
ROETTIERS DE MONTALEAU ALEXANDER LODEWIJK
Lennhoff
ROËTTIERS DE MONTALEAU, Alexandre Louis
.-(De Ridder HENDRIK NIKOLAAS)
ROETTIERS DE MONTALEAU ALEXANDER LODEWIJK overleden 30 Januari 1807, was in 1787 President de la Chambre de Provinces, en in 1793 van de Chambre d'Administration van het Gr. . O. .. Hij werd in 1795 tot Gr. . M. . der Franse Loges benoemd, maar vergenoegde zich met de titel van Grand-Vénérable (Groot-Achtbare. De V. .M. . in Frankrijk, door de revolutie schier vernietigd, heeft in dat rijk veel, ja, bijna alles aan hem te danken; hij bracht een vereniging van de Groot Loge van Frankrijk; met het toen daar bestaande G. . O. . tot stand, knoopte de briefwisseling weer aan met de Loges, bracht de twistende verschillende systemen tot een vergelijk, en verschafte zodoende nieuwe zelfstandigheid aan de V. . M. . in Frankrijk. Braaf, edel, ijverig, bescheiden, is zijn naam, bij alle BB. . in Frankrijk in gunstig aandenken.
-De Ridder HENDRIK NIKOLAAS . de zoon van de vorigen, volgde, op 12 Februari 1807, zijn vader in zijn Maç. . funkties op, onder de titel van: Repr‚sentant particu1ier du Gr. . M. . de I'Ordre en France (bijzondere Reprezentant van de Gr. . M. . der Orde in Frankrijk). Na 1814, toen alles van naam veranderde, en de toenmalige Gr. . M. .. van zijn ambt: vervallen werd verklaard, kreeg hij de titel van Représentrant des trois Grands-Conservateurs de l'Ordre
ROGIER VAN .MONTCOMERY Zie GUNDULF. '
Rome. z. Italië
Roman. Ook de dichters hebben de Vrijmij. . meermalen tot onderwerp van hun scheppingen gekozen. Nu eens in een tooneelspel, dan weer in de vorm van een verhaal, hebben velen getracht de de Vrijmij. . te bespreken. Hoewel dergelijke geschriften natuurlijk niet als bronnen van de maç. . wetenschap kun gelden, moet hun waarde toch niet geheel miskend worden. Men vergete hierbij echter niet, dat verreweg de meeste van deze geschriften afkomstig zijn van mannen die weinig meer dan iets traditioneels van de Vrijmij. . wisten. Velen van hun verwarden bovendien de ware Vrijmij. . met allerlei vreemde systemen, waardoor ze een beeld ontwierpen dat vaak verre van gelijkend is. Dat we hier een uitzondering maken met werken als van Goethe, Schiller, Lessing en dergelijke die de maç. . id‚ in dichterlijke vorm uitspraken, spreekt wel van zelf. Het zou te ver voeren, wanneer we hier een lijst gaven van de verschillende romans enz. die de Vrijmij. ..tot onderwerp hebben. Onder de betere werken van de laatste tijd rekenen we Karl Gutzkows roman "Ritter vom Geiste"; Arthur Storch "Freimaurer und Jesuit" (1869).O.Henne-AmRhijn "Neutempler und Rosenkreuzer" eerst als feuilleton en later afzonderlijk uitgegeven onder de titel "Jesuiten oder Freimauer" (Leipzig 1876).
ROOD
ROOD
Is de kleur welke in de Schotse hogere graden is aangenomen, en welke die van de Familie STUART was. De kleur van de Schotse Vrijmetselarij is in sommige systeemen bloed-rood, in andere weer karmozijn; van daar heeft zij ook de naam van de Rode Vrijmetselarij bekomen. De daarbij behorende kleur is geel, om de kommer aan te duiden welke JACOBUS II na zijn vlucht bijbleef. In de wapenkunde betekent de rode kleur dapperheid, koenheid, liefde, wraak, bescherming van de onderdrukten, en dit alles wilden zonder twijfel de aanhangers van JAKOBUS daarmede te kennen geven. In het Franse systeem moet de rode kleur het bloed van Jezus betekenen.
RODE VRIJMETSELARIJ Zo wordt het geheel van de later zamengestelde en op de V. .M geënte Schotse graden genoemd. Zedert die tijd heet de eigenlijke V. .M. . de blauwe V. . M. .