INWIJDING In elke vrijmetselaarswerkplaats wordt een aantal keren per jaar een Open Loge gehouden. De broeders kleden zich die avond in rok, een kostuum, dat slechts weinigen onder hen ook bij andere gelegenheden gebruiken. Zij leggen schootsvel en handschoenen klaar om zich straks maçonniek te kunnen kleden. Zo begint reeds thuis de voorbereiding op de arbeid, die hen wacht. In de voorhof spreekt de achtbare meester enkele inleidende woorden. Dan begeven de broeders zich in een plechtige stoet naar de werkplaats. |
Wat is een Open Loge? Het lijkt al te eenvoudig om het gebeuren daar te zien als niets meer dan een plechtige installatieceremonie voor een nieuw lid van een besloten
vereniging. Is het dan een eredienst of een godsdienstoefening? Voltrekken de aanwezigen in die besloten kring soms magische
rituelen? Of gaat het om iets nog geheel anders? In de Open Loge wordt een kandidaat op subtiele, maar indringende wijze in contact gebracht met iets dat voor hem van overweldigend belang is, maar dat hij tevoren nog niet kende, of waarvan hij de werkelijke inhoud en waarde niet eerder heeft doorzien. Iets, dat van beslissende invloed kan zijn op zijn verdere leven. Wat op dit niveau aan de kandidaat wordt voorgehouden is, dat hij het inzicht in de Waarheid niet moet zoeken in de mening van anderen; niet in dogma's en zelfs niet in wat anderen als goddelijke openbaring ervaren. Zijn waarheid ligt in hemzelf. |
Wanneer de mens met verstand én gevoel gebruik maakt van intellect én intuïtie om zijn eigen waarheid te vinden, dan valt in zijn binnenste nieuw licht op verbanden en mogelijkheden, waarvan hij zich tevoren niet bewust was. Zo bezien is de gehele inwijding tot een
symbool geworden. De tempel is zinnebeeld van het innerlijk van de
mens. De loge is symbool van zijn bijna onbegrensde complexiteit. |